لینک ها

جمع

مدیتیشن چگونه کار می کند؟

انواع مختلفی از مدیتیشن وجود دارد که از پیچیدگی‌های مختلف، از شیوه‌های سختگیرانه و منظم گرفته تا توصیه‌های کلی متغیر است. اگر مدیتیشن به طور منظم تمرین شود، تصور می‌شود که به ایجاد رفتارهای میکروبی عادتی و ناخودآگاه کمک می‌کند که به طور بالقوه می‌تواند اثرات مثبت گسترده‌ای بر عملکرد فیزیکی و روانی داشته باشد. ثابت شده است که مدیتیشن حتی به مدت 15 دقیقه دو بار در روز نتایج مفیدی به همراه دارد.

پاسخ پاراسمپاتیک
اکثر نظریه ها بر این فرض استوارند که مدیتیشن شکل پیچیده ای از آرامش است که شامل مفهومی به نام پاسخ پاراسمپاتیک است. استرس روانی با فعال شدن جزء سمپاتیک سیستم عصبی خودمختار مرتبط است که در نهایت باعث “پاسخ جنگ یا گریز” می شود. مدیتیشن و هر شکلی از استراحت یا آرامش با کاهش ترشح کاتکول آمین ها و سایر هورمون های استرس مانند
کورتیزول و افزایش فعالیت پاراسمپاتیک که به نوبه خود ضربان قلب را کند می کند و
جریان خون را به احشاء و احشاء بهبود می بخشد، باعث کاهش فعال شدن سمپاتیک می شود. از حاشیه

سایر اثرات عصبی فیزیولوژیکی
طرفداران دیگر ادعا می کنند که مدیتیشن شامل اثرات عصبی فیزیولوژیکی منحصر به فردی است. با این حال، این باید ثابت شود. تحقیقات در برنامه تحقیقاتی مدیتیشن نشان می دهد که سیستم لیمبیک ممکن است در مراقبه ساهاجا یوگا درگیر باشد زیرا اثرات قابل توجهی شامل حالت خلقی به طور مداوم مشاهده شده است.تعریف منظور ما از مدیتیشن

مهمترین مسئله ای که در این زمینه تحقیقاتی باید به آن پرداخته شود، تعریف دقیق مراقبه و سپس قرار دادن آن تعریف در معرض آزمایش علمی است.

مدیتیشن عموماً هر فعالیتی است که در آن توجه فرد در درجه اول بر یک فعالیت شناختی تکراری متمرکز می شود. این تعریف بسیار گسترده، به نظر برنامه تحقیقاتی مدیتیشن، علت اصلی بسیاری از نتایج متناقض است که در تحقیقات مراقبه دیده می شود.

آگاهی بدون فکر
اگر کسی سنت اصیل مراقبه را از نزدیک بررسی کند، آشکار می شود که مراقبه یک تجربه گسسته و کاملاً تعریف شده از حالتی به نام “آگاهی بدون فکر” است. این حالتی است که در آن فعالیت بیش از حد و استرس زای ذهن بدون کاهش هوشیاری و اثربخشی خنثی می شود.

مراقبه اصیل فرد را قادر می سازد به جای تمرکز بر گذشته تغییرناپذیر یا آینده نامشخص، بر «لحظه حال» تمرکز کند. این حالت تعادل است که گفته می شود هم از نظر روانی و هم از نظر جسمی درمانی است و اساساً مراقبه را از آرامش ساده، استراحت فیزیکی یا خواب متمایز می کند.

برنامه تحقیقاتی مدیتیشن دکتر رامش منوچا
– بیمارستان سلطنتی زنان، سیدنی